ماه رجب، هفتمین ماه قمری از جمله ماه‌های بسیار پر فضیلت در اسلام است که اهل بیت علیهم‌السلام به ویژه پیامبر گرامی اسلام صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم بر انجام اعمال عبادی در این ماه بسیار تأکید کرده‌اند و ما می‌توانیم از لحظه لحظه این ماه استفاده کرده و بهره‌مند شویم.

پيامبر گرامی اسلام صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمودند: « إنَّ اللّهَ تَعالی نَصَبَ فِي السَّماءِ السّابِعَةِ مَلَكا يُقالُ لَهُ: الدّاعي، فَإِذا دَخَلَ شَهرُ رَجَبٍ يُنادي ذلِكَ المَلَكُ كُلَّ لَيلَةٍ مِنهُ إلَی الصَّباحِ: طوبی لِلذّاكِرينَ! طوبی لِلطّائِعينَ.

ويَقولُ اللّهُ تَعالی: أنا جَليسُ مَن جالَسَني، ومُطيعُ مَن أطاعَني، وغافِرُ مَنِ استَغفَرَني، الشَّهرُ شَهري، وَالعَبدُ عَبدي، وَالرَّحمَةُ رَحمَتي، فَمَن دَعاني في هذَا الشَّهرِ أجَبتُهُ، ومَن سَأَلَني أعطَيتُهُ، ومَنِ استَهداني هَدَيتُهُ، وجَعَلتُ هذَا الشَّهرَ حَبلاً بَيني وبَينَ عِبادي؛ فَمَنِ اعتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إلَيَ» (۱)؛

خداوند متعال، در آسمان هفتم، فرشته ای گماشته است كه به آن، «داعی» می‌گويند و چون ماه رجب فرا رسد، آن فرشته، هر شبِ آن ماه را تا صبح، ندا می‌دهد: «خوشا بر ذاكران، خوشا بر طاعت‌كنندگان. »

 خداوند متعال نيز می‌فرمايد: «من، همنشين كسی هستم كه با من، همنشين باشد و مطيع كسی هستم كه اطاعتم كند و آمرزنده كسی هستم كه از من، آمرزش بخواهد. ماه، ماه من است و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من. هر كه مرا در اين ماه بخوانَد، پاسخش می‌گويم و هر كه از من [چيزی ]بخواهد، عطايش می‌كنم و هر كه از من هدايت جويد، راه نمايش باشم. اين ماه را رشته ای بين خودم و بندگانم قرار داده‌ام. هر كس به اين رشته (ريسمان) چنگ زند، به من می‌رسد»

(1): الإقبال: ج ۳ ص ۱۷۴، بحار الأنوار: ج ۹۸ ص ۳۷۷ ح ۱.

نام کتاب: حكمت نامه پيامبر اعظم صلَّي الله عليه و آله و سلّم ۶ - جلد ۶ صفحه: ۳۰۲.

 

پيامبر خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم، ماه رجب را ماه برگزیده خداوند متعال دانسته و فرمودند: «خِيَرَةُ اللّهِ مِنَ الشُّهورِ شَهرُ رَجَبٍ، وهُوَ شَهرُ اللّهِ، مَن عَظَّمَ شَهرَ رَجَبٍ فَقَد عَظَّمَ أمرَ اللّهِ، ومَن عَظَّمَ أمرَ اللّهِ أدخَلَهُ جَنّاتِ النَّعيمِ، وأَوجَبَ لَهُ رِضوانَهُ الأَكبَرَ (۱)؛ ماه رجب، ماه برگزيده خدا از ميان ماه هاست و آن، ماه خداست. هر كس ماه رجب را بزرگ بدارد، فرمان خدا را بزرگ داشته است و هر كه فرمان خدا را بزرگ بدارد، [خدا] او را وارد بهشت‌های پُرنعمت می‌كند و رضايت بزرگ ترِ خويش را برای او واجب می‌سازد».

(1)شُعَب الإيمان: ج ۳ ص ۳۷۴ ح ۳۸۱۳ عن أنس، كنزالعمّال: ج ۱۲ ص ۳۲۳ ح ۳۵۲۱۷.

نام کتاب: دانشنامه قرآن و حديث ۱۲ - جلد ۱۲ صفحه: ۵۰۰

 

در کتاب بحار الأنوار از علامه مجلسی آمده است:«كانَ رسولُ اللّهِ صلی الله عليه و آله إذا جاءَ شَهرُ رَجبٍ جَمَعَ المسلمِينَ حَولَهُ و قامَ فيهِم خَطيبا......... ثمّ قال: أيّها المسلمونَ، قد أظَلَّكُم شَهرٌ عظيمٌ مُبارَكٌ، و هو شَهرُ الأصَبِّ، يَصُبُّ فيهِ الرحمَةَ عَلی مَن عَبَدَهُ إلاّ عَبدا مُشرِكا أو مُظهِرَ بِدعَةٍ في الإسلامِ (۱)؛ چون ماه رجب فرا می‌رسيد، رسول خدا صلی الله عليه و آله مسلمانان را دور خود جمع می‌كرد و برای ايشان خطبه می‌خواند... و می‌فرمود: ای مسلمانان! ماه بزرگ و مباركی بر شما سايه افكنده است، اين ماه، ماه فرو ريزنده است. خداوند در اين ماه رحمت خود را بر بندگانش فرو می‌ريزد، مگر آن كه بنده ای مشرك باشد يا پديد آورنده بدعتی در اسلام».

(1) بحار الأنوار: ۹۷ / ۴۷ /۳۳.

نام کتاب: ميزان الحكمه ۴ - جلد ۴ صفحه: ۳۹۷