به گزارش روابط عمومی،خانم فاطمه شکیب‌رخ عضو انجمن علمی پژوهشی تاریخ جامعه‌الزهرا سلام‌الله‌علیها، در یادداشتی معنوی و عاشقانه با الهام از فرازی از زیارت ناحیه مقدسه چنین نوشت: فرمود اگرچه نبودم تا با آنانکه با تو جنگیدند، بجنگم و با کسانی که با تو دشمنى کردند خصومت نمایم، پس بجای آن صبح و شام بر تو مویِه می کنم و به جاى اشک، برایت خون می گریم، تا در حسرت و تأسّف و افسوسِ مصائب تان از فرط اندوهِ مصیبت و شدّتِ حزن، جان سپارم.

مولای غریبم آجرک الله، روحی و اروحناه فداک، جان ما به فدای جان شما! کاش که برای ظهورتان، بخوانی امن یجیب را... که دعای مهمومِ مضطر، بسی اثر دارد… و برای شفای قلوب مان، که به محنتِ ‌دوری از شما سیه گشته، بخوانی حمد و معوذتین را، که دعای عاشقِ مظلوم، شفایی چون «احلی من العسل» دارد…

بیا و به پا کن، هیاهوی گام های ظهورت را که جان شکسته ی ما، تنها به گرمیِ جان شما، امید به حیاتِ ظفر دارد…

«اللهم لَـیِّن‌قَـلبی‌لِوَلِیِّ‌اَمرِک‌»